W dniu 21 września 2021 r. P. Z. zdawała część praktyczną egzaminu państwowego na prawo jazdy kategorii B w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w […]. Egzaminatorem przeprowadzającym egzamin był E. J. (nr uprawnień […]).
Egzaminator wystawił wynik negatywny egzaminu z powodu dwukrotnie nieprawidłowego wykonania zadania egzaminacyjnego nr 22, określonego w tabeli nr 7 załącznika nr 2 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 czerwca 2019 r. w sprawie egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez egzaminatorów oraz wzorów dokumentów stosowanych w tych sprawach (Dz. U. z 2019 r., poz. 1206 z późn. zm.; dalej: „rozporządzeniem”), tj. wykonywanie manewru zawracania na skrzyżowaniu. W ocenie egzaminatora w
trakcie pierwszej próby osoba egzaminowana naruszyła art. 22 ust. ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2021 r. poz. 450 z późn. zm.; dalej: „u.p.r.d.”), tj. nie zbliżyła się do lewej krawędzi jezdni w ruchu okrężnym, lecz poruszała się blisko prawej krawędzi jezdni wprowadzając w błąd kierującego jadącego za nią oraz nie zachowała szczególnej ostrożności na skutek czego prawie doszło do kolizji drogowej z innym pojazdem na skrzyżowaniu. W trakcie drugiej próby wykonania tego zadania, osoba egzaminowana używała w sposób nieprawidłowy mechanizmu sterowania pojazdem, wskutek czego doprowadziła do zgaśnięcia silnika, w konsekwencji czego manewr został ponownie wykonany niezgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 2 u.p.r.d.
P. Z. w dniu 28 września 2021 r. wniosła do Dyrektora WORD w […] skargę na część praktyczną egzaminu na prawo jazdy kategorii B, nie zgadzając się z wynikiem egzaminu. W skardze podniosła, że do wjazdu na rondo […] od strony ul. […] służy tylko jeden pas, a podczas wjeżdżania na rondo wzięła pod uwagę jego wielkość i szerokość, gdyż część jezdni na obszarze skrzyżowania jest na tyle wąska, że nie wystarczy do ruchu więcej niż jednego pojazdu wielośladowego. Jej zdaniem wybrany przez nią tor jazdy nie kolidował z żadnym oznakowaniem na jezdni, gdyż nie ma ono wyznaczonych pasów ruchu bądź strzałek kierunkowych za pomocą oznaczeń poziomych, a jedynym oznaczeniem pionowym są znaki A-7 i C-12. Poprawne opuszczenie ronda było możliwe jedynie poprzez skręt w prawo w związku z czym przygotowując się do zjazdu, zgodnie z przepisami ustawiła się przy prawej krawędzi jezdni.
W swoich pismach, stanowiących odpowiedź na skargę osoby egzaminowanej, egzaminator podtrzymał stanowisko o prawidłowości podjętej decyzji. Po przekazaniu skargi P. Z. do Marszałka Województwa, jako organu właściwego w rozumieniu art. 67 ust. 1 ustawy, organ ten wydał decyzję z dnia 29 listopada 2021 r. nr DT-II.8041.1.40.2021.MS, którą orzeczono o unieważnieniu praktycznego egzaminu państwowego na prawo jazdy kategorii B, przeprowadzonego w dniu 21 września 2021 r. w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w […], przez egzaminatora E. J. – nr uprawnień […], którego uczestnikiem była P. Z.
W uzasadnieniu decyzji, Organ I instancji wskazał, że nie dopatrzył się we wskazanej przez egzaminatora pierwszej nieprawidłowo wykonanej próbie zadania „wykonanie manewru zawracania na skrzyżowaniu” jakichkolwiek naruszeń przepisów ruchu drogowego, ani egzaminacyjnych przez osobę egzaminowaną.
Zdaniem Marszałka osoba egzaminowana nie doprowadziła do naruszenia art. 22 ust. 2 pkt 2 u.p.r.d. Osoba egzaminowana zbliżyła się do skrzyżowania ustawiając pojazd przy osi jezdni, z uwagi na obowiązujące oznakowanie drogi dojazdowej do skrzyżowania. Po wjechaniu na to skrzyżowanie osoba egzaminowana mogła zmienić kierunek tylko i wyłącznie w prawo poprzez zjazd z niego i to obojętnie, którego zjazdu by to dotyczyło. W trakcie przejazdu przez skrzyżowanie osoba egzaminowana prowadziła pojazd przy zewnętrznej prawej krawędzi jezdni. Wykonując manewr zawracania, zjeżdżając ze skrzyżowania o ruchu okrężnym włączyła prawy kierunkowskaz wskazujący zmianę kierunku jazdy w prawo.
Organ I instancji wyjaśnił również, że osoba egzaminowana kierowała pojazdem po skrzyżowaniu przy zewnętrznej prawej krawędzi jezdni. Jezdnia na tym odcinku skrzyżowania, na którym doszło do wyprzedzania pojazdu egzaminacyjnego jest na tyle szeroka, że tworzy dwa niewyznaczone pasy ruchu.
Pojazd egzaminacyjny znalazł się na odcinku jezdni, gdzie pasy ruchu się zwężają w momencie, gdy został wyprzedzony przez inny pojazd (godz. 9:18:46). Z uwagi na przyjętą przez osobę egzaminowaną jazdę przy prawej krawędzi szerokiej jezdni i zakończonym manewrze wyprzedzania na szerokim odcinku jezdni, nie
mogło dojść do zagrożenia kolizją ze strony osoby egzaminowanej. Osoba egzaminowana prowadziła pojazd prawidłowo przy przyjętym przez siebie torze jazdy, zewnętrznym pasem ruchu, co przy tak przyjętych torach jazdy pojazdu wyprzedzanego i wyprzedzającego nie powinno stanowić zagrożenia ze strony osoby egzaminowanej.
Marszałek odnosząc się do drugiej nieprawidłowo wykonanej próby zadania „wykonanie manewru zawracania na skrzyżowaniu” podzielił prawidłowość oceny egzaminatora, jednak tylko w części dotyczącej nieprawidłowej techniki jazdy, gdyż zgaśnięcie silnika pojazdu jako element techniki kierowania pojazdem jest oceniana w ramach wykonywanych zadań.
Odnosząc się z kolei do wskazań egzaminatora dotyczących popełnienia przez osobę egzaminowaną dwukrotnie błędów w zadaniu egzaminacyjnym nr 19 określonym w tabeli nr 7 załącznika nr 2 do rozporządzenia, tj. wykonanie manewru zmiany pasa ruchu, Organ I instancji wskazał, że pierwsza próba ww. zadania została wykonana w sposób nieprawidłowy, gdyż osoba egzaminowana nie zasygnalizowała zmiany pasa ruchu na drodze jednokierunkowej, jednakże w przypadku drugiej próby, Marszałek wskazał, że osoba egzaminowana nie popełniła błędu z uwagi na to, że egzamin został przerwany na jej wniosek o godz. 9:27:31, a nie nastąpiło to na terenie WORD. Prowadzenie pojazdu po uzyskaniu oceny negatywnej nie zmieniało jego wyniku.
Marszałek Województwa zauważył ponadto, że wydane przez egzaminatora polecenie o godz. 9:27:33 nastąpiło zbyt późno, jak już rozpoczynał się pas do skrętu w lewo do Ośrodka. Osoba egzaminowana zmieniła pas na lewy o godz. 9:27:36, przejeżdżając przez znak poziomy P-2, za co egzaminator zakwalifikował to jako nieprawidłowe wykonanie zadania. Zdaniem Organu I instancji, egzaminator powinien wydać polecenie jazdy na wprost i zawrócenia w najbliższym możliwym miejscu, skoro pozwolił osobie egzaminowanej kierować pojazdem. W ocenie Marszałka osoba egzaminowana miała zbyt mało czasu na reakcję na sytuację wynikającą z konieczności realizacji ustnie wydanego polecenia i tym samym na poprawne jego wykonanie.
Od powyższej decyzji E. J. (dalej: „Skarżący”) reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika radcę prawnego M. Ś. złożył odwołanie, w którym zarzucił naruszenie art. 72 ust. 1 pkt 2 u.k.p., poprzez jego
bezzasadne zastosowanie, co doprowadziło do unieważnienia egzaminu państwowego na prawo jazdy; art. 7 k.p.a., art. 8 k.p.a., art. 12 k.p.a., art. 77 § 1 k.p.a. i art. 80 k.p.a. poprzez pominięcie okoliczności świadczących o tym, że egzaminator dokonał prawidłowej oceny egzaminu, zdająca egzamin popełniła błędy zarówno w pierwszej, jak i drugiej próbie zadania egzaminacyjnego nr 22 i 19 wykonywanego w ruchu drogowym, co musiało skutkować uzyskaniem przez nią wyniku negatywnego z praktycznej części egzaminu państwowego oraz art. 107 § 1 – 3 k.p.a. poprzez niewłaściwe uzasadnienie decyzji.
Wobec tak sformułowanych zarzutów Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości, ewentualnie uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Organowi I instancji.
W wyniku rozpoznania odwołania Skarżącego, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rzeszowie, opisaną na wstępie decyzją z 8 lutego 2022 r., nr SKO.4121/93/2021 utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.
Kolegium wskazało, że w przedmiotowej sprawie podstawowe znaczenie ma ustalenie (na podstawie arkuszu przebiegu części praktycznej egzaminu) powodów wystawienia negatywnej oceny egzaminu. Arkusz ten stanowi wyłączny dowód stwierdzonych w toku egzaminu nieprawidłowości i on wyznacza przedmiot analizy prawidłowości przebiegu egzaminu. W niniejszej sprawie egzaminator oznaczył cztery pozycje zdarzeń, w których dokonał dwóch negatywnych ocen zachowania się kierowcy, tj.: poz. 19 – „zmiana pasa ruchu”, poz. 22 – „zawracanie na skrzyżowaniu”, poz. 33 – „zachowanie w odniesieniu do innych uczestników ruchu” oraz poz. 34 – „respektowanie zasad techniki kierowania pojazdami”.
Odnosząc się do poszczególnych ocen egzaminatora, Kolegium stwierdziło, że do nieprawidłowej zmiany pasa ruchu rzeczywiście doszło, jednak bez znamienia dwukrotności, gdyż druga nieprawidłowość miała miejsce już po przerwaniu egzaminu.
Z kolei odnosząc się do kwestii poruszania się po skrzyżowaniu o ruchu okrężnym, SKO podzieliło argumentację Organu I instancji, że ruch ten powinien odbywać się na ogólnych zasadach określonych w art. 22 ust. 2 pkt 2 u.p.r.d. zgodnie, z którym kierujący pojazdem jest obowiązany zbliżyć się: do prawej krawędzi jezdni – jeżeli zamierza skręcić w prawo; do środka jezdni lub na jezdni o ruchu jednokierunkowym do lewej jej krawędzi – jeżeli zamierza skręcić w lewo. Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 5 u.p.r.d. kierujący pojazdem jest obowiązany zawczasu i wyraźnie sygnalizować zamiar zmiany kierunku jazdy lub pasa ruchu oraz zaprzestać sygnalizowania niezwłocznie po wykonaniu manewru. W przedmiotowej sprawie osoba egzaminowana włączyła, opuszczając skrzyżowanie prawy kierunkowskaz. Po wjechaniu na skrzyżowanie osoba egzaminowana mogła zmienić kierunek tylko i wyłącznie w prawo, poprzez zjazd z niego, obojętnie, którego zjazdu to dotyczyło. Zdaniem SKO kierowca znajdujący się po prawej stronie jezdni na skrzyżowaniu ma pierwszeństwo przed jadącym wewnętrznym torem jazdy. Zatem manewr zawracania na przedmiotowym skrzyżowaniu, przy utrzymaniu zewnętrznego toru jazdy – został przez osobę egzaminowaną wykonany prawidłowo.
Kolegium odnosząc się do kolejnego naruszenia wskazanego przez egzaminatora, tj. respektowanie zasad techniki kierowania pojazdami wyjaśniło, że zgaśnięcie silnika pojazdu, jako element techniki kierowania
pojazdem niewątpliwie jest oceniana w ramach wykonywanych zadań, jednak zdarzenie to wydarzyło się jedynie raz, a brak możliwości ustalenia realności spowodowania utrudnienia ruchu nie pozwala uznać, że ww. uchybienie stanowi podstawę negatywnej oceny egzaminu.
Zdaniem Organu odwoławczego egzaminator nie wziął pod uwagę określonych w przepisach ruchu drogowego obowiązków i nie uwzględnił, oceniając prawidłowość realizacji zadania, obowiązujących przepisów. Zatem takie uchybienie należy ocenić jako istotne, gdyż przesądziło o negatywnym wyniku
egzaminu.
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wniósł E. J. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika radcę prawnego, zaskarżając ww. decyzję Kolegium w całości.
W odpowiedzi na skargę Kolegium wniosło o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zaprezentowane w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie unieważniona została część praktyczna egzaminu państwowego. Jak wynika z arkusza przebiegu części praktycznej egzaminu państwowego na prawo jazdy, egzaminator dwukrotnie negatywnie ocenił zawracanie na skrzyżowaniu ( pkt 22 ), zmianę pasa ruchu ( pkt 19), zachowanie w odniesieniu do innych uczestników ruchu ( pkt 33), respektowanie zasad techniki kierowania pojazdami (pkt 34). Jednocześnie zaznaczono w nim, że egzamin przerwano na wniosek osoby egzaminowanej.
Skarżąca nie zgodziła się z wynikiem egzaminu, w tym z zarzutem nieprawidłowego wykonania manewru zawracania na skrzyżowaniu ( pkt 22), zwłaszcza, że jak podała egzaminator nie podał przepisów, które naruszyła przy jego wykonywaniu a jedynie wskazał na zbyt szeroką jazdę po rondzie oraz możliwość spowodowania kolizji. W opozycji Skarżąca twierdzi, że wzięła pod uwagę wielkość i szerokość pasa, który co podkreśliła jest na tyle wąski, że nie wystarczy do ruchu więcej niż jednego pojazdu. Nadmieniła także, że wybrany przez nią tor jazdy nie kolidował z żadnym oznakowaniem na jezdni, ponieważ nie ma ono wyznaczonych pasów ruchu, bądź strzałek kierunkowych za pomocą oznaczeń poziomych, a jedynym oznaczeniem pionowym są znaki A-7 i C -12. Wskazała także, że poprawnie mogła opuścić rondo tylko przez skręt w prawo w związku z czym przygotowując się do zjazdu, zgodnie z przepisami ustawiła się przy prawej krawędzi. W związku z powyższym nie złamała i nie naruszyła przepisów prawa drogowego. Perzy wjeździe na rondo ustąpiła pierwszeństwa, nie spowodowała zagrożenia, dostosowała jazdę oraz prędkość do warunków panujących na drodze ze szczególnym uwzględnieniem innych uczestników ruchu drogowego, a także zasygnalizowała zamiar opuszczania skrzyżowania przez użycie prawego kierunkowskazu.
W opinii sporządzonej przez E. F. egzaminatora nadzorującego stwierdzono, że podczas wykonania zadania zawracania na skrzyżowaniu o ruchu okrężnym oznaczonego znakiem C -12 łącznie ze znakiem A-7, po minięciu wylotu położonego przed tym, w który zamierzała wjechać osoba egzaminowana w celu opuszczenia skrzyżowania jej pojazd został wyprzedzony przez innego uczestnika ruchu, który następnie skręcił w prawo przecinając tor jazdy pojazdu egzaminowanego. Zdaniem opiniującego Skarżąca nie naruszyła żadnych przepisów Prawa o ruchu drogowym, nie wywołała również swoim zachowaniem żadnego zagrożenia.
Opisując z kolei przebieg tego egzaminu egzaminator E. J. w notatce służbowej z 4 października 2021 r. wskazał, że osoba egzaminowana nie zachowała ostrożności na skutek czego niemalże doszło do kolizji drogowej z innym pojazdem ( [….]). Zaznaczył, że egzaminowana nie podjęła żadnej reakcji na powstałe zagrożenie. W trakcie manewru zawracania, który związany jest ze zmianą kierunku jazdy w lewo nie zbliżyła się do lewej krawędzi jezdni w ruchu okrężnym, lecz poruszała się blisko prawej krawędzi, wprowadzając w błąd innego uczestnika ruchu, że ma zamiar wykonać manewr skrętu w lewo od prawej krawędzi. Podczas drugiej próby wykonania manewru używając w sposób nieprawidłowy mechanizmu sterowania pojazdem doprowadziła do zgaśnięcia silnika i utrudniła ruch pojazdom znajdującym się za nią.
Ocena powyższego zachowania ma zasadniczy wpływ na wynik sprawy.
W pierwszej kolejności Sąd stwierdza, że zebrany w sprawie materiał dowody był wystarczający do podjęcia rozstrzygnięcia. Organy wzięły pod uwagę całość zgromadzonej dokumentacji w tym notatkę urzędową sporządzoną przez egzaminatora, arkusz przebiegu części praktycznej egzaminu państwowego na prawo jazdy, opinię egzaminatora nadzorującego, a także nagranie audio -video. Zatem zebrany w sprawie materiał dowodowy uznać należało za kompletny.
Zgodnie z powołanym wcześniej przepisem marszałek województwa unieważnia egzamin, który był przeprowadzony w sposób niezgodny z przepisami a ujawnione nieprawidłowości miały wpływ na jego wynik. Jak wynika z § 28 rozporządzenia w sprawie egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami negatywny wynik egzaminu może uzyskać osoba, która dwukrotnie nieprawidłowo wykonała to samo zadanie egzaminacyjne. Podważenie zatem nieprawidłowości jednego z dwóch zachowań powodować będzie podważenie negatywnego wyniku egzaminu.
Przechodząc zatem do oceny wykonania przez egzaminowaną manewru zawracania na skrzyżowaniu – ruchu okrężnym wyjaśnić należy, że zgodnie z § 36 rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz.U. z 2019 r., poz. 2310 ze zm.)
- Znak C-12 „ruch okrężny” oznacza, że na skrzyżowaniu ruch odbywa się dookoła wyspy lub placu w
kierunku wskazanym na znaku. - Znak C-12 występujący łącznie ze znakiem A-7 oznacza pierwszeństwo kierującego znajdującego się na skrzyżowaniu przed kierującym wjeżdżającym (wchodzącym) na to skrzyżowanie.
Ruch okrężny oznacza ruch wokół wyspy w kierunku wskazanym na znaku. Zmiana ruchu następuje dopiero po opuszczaniu skrzyżowania w ruchu okrężnym.
Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym kierujący pojazdem może zmienić kierunek jazdy lub zajmowany pas ruchu tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności. Kierujący pojazdem jest obowiązany zbliżyć się do prawej krawędzi jezdni- jeżeli zamierza skręcić w prawo, do środka jezdni lub na jezdni o ruchu jednokierunkowym do lewej jej krawędzi- jeżeli zamierza skręcić że lewo ( ust. 2)
Z zabranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że egzaminowana po otrzymaniu polecenia zajęła wyznaczony pas ruchu do wjazdu na omawiane skrzyżowanie a następnie przystąpiła do zawracania poruszając się wokół wyspy. Po minięciu wylotu położonego przed tym, w który zamierzała wjechać w celu opuszczenia skrzyżowania pojazd, którym się poruszała został wyprzedzony przez inny pojazd ([….]), który skręcił w prawo przecinając tor jazdy pojazdu egzaminacyjnego. Nie doszło do kolizji, jak również gwałtowanych ruchów. Na nagraniu audio – video nie zarejestrowano żadnych gwałtownych ruchów. Egzaminowa poruszała się według przewidzianego kierunku jazdy po czym opuściła skrzyżowanie.
W świetle powyższego brak było podstaw do zakwestionowania prawidłowości wykonanego przez egzaminowaną manewru zawracania na skrzyżowaniu.
Odmienna od egzaminatora ocena wykonanego manewru powoduje, że jedna z dwóch prób wykonania zadania egzaminacyjnego została oceniona prawidłowo, a co za tym idzie nie można mówić o dwukrotnym nieprawidłowym wykonaniu zadania egzaminacyjnego.
Jako subiektywne i jednostronne należy ocenić zarzuty Skarżącego, że egzaminowana poruszała się niewłaściwym torem jazdy, opuściła skrzyżowania zbyt szerokim łukiem. W istocie jezdnia nie była oznakowana znakami poziomymi oddzielającymi tory jazdy, ani separatorami jezdni, egzaminowana opuściła skrzyżowanie będąc zbliżona do zewnętrznej krawędzi jezdni. Podobnie ocenić należy zarzuty niezachowania należytej ostrożności. Jak wynika z nagrania audio-video i sporządzonych wyjaśnień, egzaminatora nadzorującego, określonych jako „opinia”, to kierowca […] naruszył te zasady dokonując wyprzedzenia pojazdu egzaminacyjnego przy zbliżeniu do wylotu. Egzaminowana nadal poruszała się w ruchu ciągłym i jak wynika z nagarnia jednostajnym, nie stwarzając, wbrew zarzutom egzaminatora, zagrożenia.
Tym samym nie mogła się również ostać ocena egzaminatora co do zachowania się kierowcy w odniesieniu do innych uczestników ruchu, w tym kierowcy […] oraz autobusu poruszających się po rondzie, skoro egzaminowana nie naruszyła zasad poruszania się po rondzie, a z dołączonego nagrania nie wynika by doszło do stanu zagrożenia na drodze wywołanego gwałtownymi, nieprzewidzianymi manewrami.
Ostała się natomiast negatywna ocena egzaminatora odnośnie do respektowania zasad techniki kierowania pojazdami poprzez doprowadzenie przez egzaminowaną do zgaśnięcia silnika przed wykonaniem manewru zawracania na skrzyżowaniu w ruchu okrężnym. Jednak jak słusznie zauważyły organy doszło do jednokrotnego stwierdzenia tego naruszenia co nie mogło przesądzić o negatywnym wyniku egzaminu.
Odnośnie ostatniego naruszenia polegającego na nieprawidłowej zmianie pasa ruchu zgodzić należy się również z organami, że doszło do jednokrotnego naruszenia zasad wykonania manewru, tj. bez sygnalizacji zmiany pasa ruchu na drodze jednokierunkowej. Drugie zachowanie miało miejsce według prawidłowych wyjaśnień organu oraz nagrania audio-video już po zakończeniu egzaminu. Podzielić należy ocenę organów, które wskazały, że w przypadku przerwania egzaminu kolejne zachowania nie podlegają ocenie i nie może rzutować na wynik tego egzaminu.
Na podstawie § 16 rozporządzenia w sprawie egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami egzaminator przerywa egzamin państwowy na wniosek osoby egzaminowanej. W świetle powyższego wydane po zakończeniu egzaminu polecenie nie mogło podlegać ocenie w ramach
przeprowadzanego egzaminu.
W takim stanie rzezy Sąd uznał stanowisko organów za prawidłowe, oparte na wyczerpująco i wszechstronnie zebranym materiale dowodowym, wyciągnięte zaś na jego podstawie wnioski, jako logiczne, oparte na powołanych przepisach, a także należycie uzasadnione. Z tych też powodów za nieuzasadnione uznał zarzuty naruszenia art. 80 i 107 § 3 k.p.a.
Mając to wszystko na uwadze Sąd orzekł, jak w sentencji na podstawie art. 151 p.p.s.a. w przedmiocie unieważnienia praktycznego egzaminu państwowego na prawo jazdy kategorii B – skargę oddala.
II SA/Rz 539/22 – Wyrok WSA w Rzeszowie